افزایش طول فمور با استفاده همزمان از میله داخل کانال استخوان و ثابت‌کننده خارجی

پیش‌زمینه: تاکنون روش‌های مختلفی برای اصلاح اختلاف طول اندام معرفی شده است که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. هدف از انجام این مطالعه بررسی نتایج افزایش طول فمور با استفاده همزمان از میله داخل کانال استخوان و ثابت کننده خارجی بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی آینده‌نگر، ۱۲ بیمار دچار اختلاف طول فمور به‌دلیل‌ شکستگی قبلی شرکت‌ داده‌ شدند. ابتدا میله داخل کانال و پس از استئوتومی فمور، ثابت کننده خارجی جاگذاری ‌شد. پس از رسیدن به‌ طول موردنظر، ثابت کننده خارجی خارج گردید و پیچ‌ها یا میله داخل کانال انتهایی جاگذاری ‌شدند. در پیگیری 2 ساله، میزان افزایش طول و میزان بروز عوارض بررسی گردید. یافته‌ها: میانگین افزایش طول استخوان ۲/۴ سانتی‌متر (۶-۳ سانتی‌متر) بود. هشت بیمار دچار عفونت سطحی محل پین و یک بیمار دچار استئومیلیت شدند. موردی از جوش‌نخوردگی، تاخیر در جوش‌خوردن، بدجوش‌خوردن و شکستگی دیده نشد. بین افزایش مدت استفاده از ثابت کننده خارجی و بروز عفونت سطحی محل پین همبستگی معنادار وجود داشت (۸۲۱/۰=r، ۰/۰۰۱=p). نتیجه‌گیری: استفاده همزمان از میله داخل کانال و ثابت کننده خارجی برای افزایش طول استخوان فمور باعث کوتاه‌تر شدن مدت استفاده از ثابت کننده خارجی و در نتیجه‌ افزایش پذیرش و راحتی بیمار و کاهش میزان عوارضی مانند شکستگی و انحراف محوری می‌گردد.